چکیده:
این مطالعه به بررسی تاثیر مدیریت سود (EM) بر کارایی مدیریت سرمایه در گردش (WCM) و مولفه های آن میپردازد. این مطالعه از M-Score، براساس مدل Beneish، به عنوان نماینده ای برای EM استفاده میکند و روش تعمیم یافته لحظات و روش های رگرسیون چارک پنل را برای یک نمونه از ۴۶۱ شرکت فهرست شده هندی به کار میگیرد. ما دریافتیم که EM ممکن است به طور معکوس بر بهره وری WCM شرکت های هندی تاثیر بگذارد. مدیرانی که در EM درگیر میشوند تمایل دارند که در چرخه تبدیل پول نقد طولانیتر عمل کنند و موجودی را به طور زیر بهینه مدیریت کنند. این یافته ها با استفاده از یک پروکسی EM جایگزین براساس مدل اصلاح شده جونز تایید شده است.