چکیده
نوآوری سبز یک موضوع ضروری و سوزان برای عملکرد محیطی و سازمانی است. بنابراین، این تحقیق با هدف بررسی تأثیر نوآوری سبز بر عملکرد محیطی که منجر به عملکرد سازمانی میشود، میباشد. هدف دیگر اندازه گیری تأثیر دو بعد نوآوری سبز، مانند فرآیند سبز و اقدامات محصول سبز، بر نوآوری سبز است. دومین هدف اصلی این تحقیق ارزیابی تعدیل تعهد مدیریت و شیوه های منابع انسانی در ارتباط بین نوآوری سبز و عملکرد سازمانی و محیطی است. در مجموع 320 کارمند دیدگاه های خود را در مورد یک پرسشنامه خود مدیریتی از صنعت نساجی پاکستان ارائه کردند. ما از مدل سازی چند متغیره مبتنی بر SEM برای بررسی داده ها استفاده کرده ایم. این تحقیق مدل اندازهگیری شاخصهای بازتابی را از طریق تحلیل عاملی تأییدی، انتخابی آشکار از مدلسازی معادلات ساختاری برای بررسی متغیرها و شاخصهای مشاهدهشده و مشاهده نشده با استفاده از PLS-SEM (مدلسازی معادلات ساختاری با حداقل مربعات جزئی) اندازهگیری کرده است. یافته های تحقیق نشان دهنده تأثیر مثبت و معنادار نوآوری محصول و فرآیند بر نوآوری سبز است. علاوه بر این، نوآوری سبز به طور قابل توجهی بر عملکرد محیطی و سازمانی تأثیر می گذارد. تعامل دو طرفه (اعتدال) شیوههای منابع انسانی و نوآوری سبز اثر تعدیلکننده قوی بر عملکرد سازمانی و محیطی ندارد. با این حال، تعهد مدیریت بین نوآوری سبز و عملکرد سازمانی تعدیل معناداری دارد. یک مدل تعامل سه طرفه (اعتدال تعدیل شده) تأثیر قابل توجهی بر دستاوردهای سازمانی دارد اما تأثیر ناچیزی بر عملکرد محیطی دارد. نتایج تحقیق به طور قابل توجهی کمک می کند و پیشنهاد می کند که شاغلین و سیاست گذاران باید شیوه های نوآوری سبز را در سازمان خود نهادینه کنند تا عملکرد سازمانی و محیطی خود را ارتقا دهند. شاغلین منابع انسانی نقش فعالی در ایجاد هنجارهای سبز و فرهنگ سازمانی دارند. یافتههای مطالعه همچنین نشان میدهد که تعهد مدیریت به نوآوری سبز از تحولات در سطح سازمان به سمت اتخاذ شیوههای سبز حمایت میکند.